Ten mecz będzie wspominany jako spotkanie przełamujące bariery. Gol numer 1000 i setna bramka Flavio, to jego największe ozdoby. Skupmy się, jednak na grze Lechii, która była zmienna jak obraz w kalejdoskopie. Początek kapitalny, pełna dominacja Lechii w pierwszych 30 minutach. Był to jeden z najlepszych okresów gry w tym sezonie. Już nie chodzi o strzelenie dwóch bramek, a o samą grę. 'Biało-Zieloni' bardzo dobrze operowali piłką i praktycznie bawili się z Wartą.

24 kwietnia biało-zieloni rozegrają kolejny ligowy mecz. Ich rywalem będzie Warta Poznań. Lechia musi ten mecz wygrać, jeśli na poważnie myśli o europejskich pucharach. Dodatkowym smaczkiem, jaki miejmy nadzieję, zachęci wielu niezdecydowanych, będzie historyczne wydarzenie. Jego świadkami (w co bardzo wierzymy) będą ci, którzy pojawią się w sobotni wieczór na Polsat Plus Arena Gdańsk.

Wreszcie się przełamaliśmy! Wreszcie wygrywamy na wyjeździe! Dodatkowo dając, razem z Górnikiem, kapitalne widowisko. Zdecydowanie był to mecz kolejki ekstraklasy i jedno z ciekawszych spotkań w wykonaniu Lechii w tym sezonie. Dużo się wczoraj działo, akcja przemieszczała się z jednego do drugiego pola karnego. Wszystko było dynamiczne i po obu ekipach dało się zauważyć głód zwycięstwa. Dla Lechii, jednak kluczowe do zwycięstwa okazały się dwie kwestie: skuteczność i element zaskoczenia.

To był wyjątkowy mecz, dlatego wyjątkowe również będą oceny. Ciężko po pokazowym spotkaniu kogoś na serio oceniać. Dlatego dziś skupię się na plusach i minusach tego spotkania, choć od razu uprzedzam, że minusów nie będzie za dużo.

Ten mecz mógł wyglądać zupełnie inaczej. Był potencjał na pogrom 'słoników', a wyszła nerwówka, która regularnie podnosiła nam ciśnienie. Było to spowodowane głównie przez nieporadność naszej całej ofensywy. W obronie nie ma do czego się przyczepić. Wszyscy się rozumieli, a jeśli Termalica była blisko bramki, była po prostu wyjaśniania przez naszych obrońców wspieranych przez Kubickiego.

Chyba pierwszy raz w moim życiu chcę ponownie przerwy reprezentacyjnej. Od zawsze przerwy w rozgrywkach ligowych mnie irytowały i przez dwa tygodnie czekałem tylko na Lechię. Oczywiście, cały czas kibicując Polakom - rodakom. Po kapitalnych występach naszej kadry narodowej miałem 'humor gitówa'. Coś z tyłu głowy mówiło mi, że to w sobotę może się popsuć.

Flavio Paixão trafił do Lechii Gdańsk w przerwie zimowej sezonu 2015/16. Od tej pory regularnie występuje w pierwszej drużynie, notując prawie komplet występów w każdym sezonie. Dawno już pobił klubowy rekord w ilości bramek strzelonych w Ekstraklasie. Nie jest już tak bramkostrzelny, ale za to wspiął się na podium w innej klasyfikacji.

Jeśli liga składałaby się tylko z Górnika Łęczna, to wygralibyśmy ligę bez żadnych problemów, posiadając dodatkowo miano najładniej grającego zespołu. To był po prostu bardzo dobry do oglądania mecz. Nie zdominowaliśmy totalnie ekipy z Łęcznej, ale gdy mieliśmy posiadanie, mieliśmy pomysł i wszystko jakoś wyglądało. Wynik końcowy to minimalny wymiar kary dla Górnika. Wiadomo to jest dopiero 14 drużyna w tabeli, ale po takim występie warto chwalić naszych piłkarzy.

Tutaj nie ma czego opisywać. To był dramat przez D. W tych dwóch zdaniach zostawiłem więcej serca i zaangażowania, niż piłkarze Lechii na boisku. Straciłem już dwie godziny na oglądaniu tego meczu, więcej nie zamierzam.

5 grudnia to data początku hibernacji Lechii, wczoraj był już 5 marca, a Lechia dalej śpi. Od czterech miesięcy nie zagraliśmy przyzwoitego meczu (może ze Śląskiem, ale nie wiem). Było to lepsze spotkanie, niż z Radomiakiem, ale do ciężkiej cholery WISŁA TO 17. DRUŻYNA W EKSTRAKLASIE. Dodatkowo przegrywająca z Olimpią Grudziądz, której obecnie brakuje trochę do bycia poważną marką. Oczywiście, Wisła prawdopodobnie zagrała najlepszy swój mecz w tym roku. To jest, jednak słabe wytłumaczenie i nasza gra pozostawia dużo do życzenia. Osobiście uważałem, że Lechia zdominuje 'Białą Gwiazdę' i nie da jej zbyt wiele piłki.