Niedzielne zwycięstwo juniorów Lechii nad Budowlanymi Lublin zapewniło im piąty tytuł mistrza Polski w tej kategorii wiekowej.
Jest okazja przypomnienia wszystkich wiktorii juniorów w biało-zielonych barwach.
Pierwszy tytuł Lechiści zdobyli w sezonie 1960 roku. Lechiści po pokonaniu zespołów AZS Gdańsk i Pioniera Szczecin awansowali do finału, który rozegrano w Pucku 19 VI 1960 r. Rywalem był zespół Włókniarza Łódź, biało-zieloni odnieśli zwycięstwo 8:3 (3:3).
Zespół Lechii wystąpił w składzie: Henryk Cyranowicz, Erwin Kogga, Edward Waszkiewicz – Wiesław Klimaszewski, Edwin Gierak – Zygmunt Matracki, Henryk Kurowski, Witold Cwalina – Jan Gołyński – Kazimierz Sasin (kapitan) – Krystyn Walor, Stefan Halulko, Jerzy Krzyżewski, Wiesław Baranowski – Henryk Jakimowicz. Trenerem był Bolesław Brzoskowski.
Drugi tytuł został zdobyty w sezonie 1967 roku. Mistrza Polski wyłonił turniej finałowy, który odbył się 7–9 X 1967 r. w Mińsku Mazowieckim. Zespół Lechii wygrał w nim z Polonią Poznań 3:0, Olimpem Mińsk Mazowiecki 9:8 i Orłem Warszawa 9:0, zdobywając złoto.
Skład zespołu był następujący: Stanisław Kowalski, Zdzisław Dudek, Zbigniew Mańkowski, Franciszek Budnik, Adam Grześkowiak, Andrzej Szeniman, Zbigniew Karbowniczek, Marian Gołuński, Mieczysław Bartoszko, Henryk Bobrowski, Andrzej Skowroński, Czesław Gabiński, Stanisław Tymoszuk, Adam Grabowski, Ryszard Orłowski, Tadeusz Urbański, Marek Zuber, Zdzisław Narkiewicz, Andrzej Bartnicki. Trenerem był Bolesław Brzoskowski.
Na trzeci tytuł Lechiści czekali 13 lat. Biało-zieloni pod wodzą Walentego Michalaka zdobyli złoto na turnieju finałowym rozgrywanym w Kwidzynie w dniach 27–29 VI 1980 r. Najpierw było zwycięstwo 18:0 nad Orkanem Sochaczew, potem remis 9:9 z warszawską Skrą a na koniec wygrana z Budowlanymi Łódź 18:6.
Skład mistrzowskiego zespołu: Dariusz Czekalski, Tomasz Ramczyk, Remigiusz Zybała, Zbigniew Baran, Waldemar Osipowski, Sławomir Ambroż, Piotr Baniak, Grzegorz Rzepliński, Krzysztof Paszko, Ryszard Kamiński, Artur Borczyk, Waldemar Korewo, Ryszard Frankiewicz, Andrzej Piotrowski, Zenon Szafranek, Mirosław Pogorzelski, Piotr Kotowski, Jacek Sawukinas, Tytus Trzeciak i Ryszard Kałkowski.
Czwarty tytuł zdobyli podopieczni Stanisława Zielińskiego. Było to na turnieju finałowym rozegranym w 2–6 IX 1998 r. w Lublinie. Najpierw w swojej grupie lechiści wygrali 77:0 z zespołem Folc AZS Warszawa, 24:3 z Budowlanymi Lublin, 17:10 z Budowlanymi Łódź. Wygrywając grupę awansowali do finału, w którym pokonali 19:9 Pogoń Siedlce.
Skład zwycięskiego zespołu: Tomasz Fedde, Wojciech Dębski, Robert Depta, Adam Latopolski, Maciej Siedlar, Wojciech Smok, Paweł Lenartowicz, Rafał Wojcieszak, Jacek Kunicki, Tomasz Neumann, Wojciech Nagler, Łukasz Doroszkiewicz, Rafał Sajur, Sławomir Kaszuba, Michał Niekurzak, Marcin Siemaszko, Jurand Kozłowski, Dominik Ludwiński i Maciej Przepióra.
Wreszcie ostatni tytuł. W rozgrywkach grupowych biało-zieloni odnieśli dwa zwycięstwa (14:10 z Budowlanymi Łódź, 25:7 z Arką Gdynia) i jedną porażkę (0:18 z Orkanem Sochaczew). Pozwoliło to awansować do wielkiego finału, w którym po emocjonującym spotkaniu pokonali Budowlanych Lublin 12:10.
Skład zespołu biało-zielonych: Kacper Grynder, Jakub Burek, Kuba Markowski, Igor Górniewicz, Oskar Wituski, Mikołaj Wieczorkowski, Mateusz Janowicz, Dawid Wołoch, Patryk Beśka, Konrad Lubczyński, Kay Minkiewicz, Justin Renc, Filip Porębski, Kacper Drewczyński, Oskar Zieliński oraz Sebastian Kozak, Remigiusz Perdian, Szymon Wróblewski, Mateusz Redecki, Bartosz Kruszczyński, Maciej Jerzak, Nikodem Szalkiewicz, Kordian Kubacki. Trenerem jest Grzegorz Kacała, któremu pomaga Krzysztof Krzewicki.
źródło: lechiarugby.pl
