ur. Wilejka (obecna Białoruś); zm. Bydgoszcz; pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku [Rejon: V, Nr kwatery: POL VII, Rząd: 1, Nr grobu: 1]

Kluby: 1959-1963 AZS AWF Warszawa

Trener: 1959-1963 RKS Marymont Warszawa, 1964-1973 Avia Świdnik, 1973'03-09 Zawisza Bydgoszcz, 1974-1979 Polonia Bydgoszcz, 1982'III lub 'IV-1982'VI Lechia Gdańsk, 1983 Zagłębie Wałbrzych, 1984-1985 Glinik Gorlice, 1986 (w) Piast Gliwice (asystent tr.); 1989 Górnik Polkowice, 1989/90 Broń Radom

Wspomina Adam Adamus (aviapany.pl): Najmilej wspominam Edka Wojewódzkiego. Mówię Edka, ponieważ spotkałem go później na Wybrzeżu, gdzie pracował m.in. w Bałtyku i Lechii. Następnie zaprosiłem go do współpracy w drugoligowym Piaście Gliwice, tak że byliśmy w zażyłych stosunkach. Wcześniej jeszcze po zakończeniu pracy trenerskiej w Gliniku Gorlice w sezonie 1983/84 (mój powrót do Gdyni i podjęcie pracy w III-ligowej Arce, z którą awansowałem notabene do II ligi) Edek z mojej rekomendacji wziął po mnie Glinik.

Edek był bardzo dobrze wykształconym trenerem, magistrem w-f starej daty. Z tego, co wiem, to w indeksie studenckim miał same piątki. Zapamiętałem go m. in. z tego – i twierdzę że robił to świadomie – iż jego wspólne, wielogodzinne bieganie z drużyną w okresie przygotowawczym i również startowym było czymś na wzór dzisiejszej tak zwanej ”tlenówki,” która jest fundamentem kondycji. Za Edka mieliśmy najlepszą kondycję.