ur. Gdańsk, zm. Ottawa [Kanada]; pochowany na Cmentarzu Beechwood, Ottawa [Kanada]; polski lekkoatleta i trener lekkoatletyczny, olimpijczyk; absolwent SGPiS oraz AWF w Warszawie

Kluby: -1946 Gedania Gdańsk, 1946 Lechia Gdańsk

Był sprinterem, największe sukcesy odnosił w biegu na 400 metrów. Startował na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach, gdzie dotarł do ćwierćfinałów biegów na 200 metrów i na 400 metrów. Dwukrotnie wystąpił w mistrzostwach Europy. W Bernie (1954) odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów oraz sztafety 4 × 400 metrów, a w Sztokholmie (1958) odpadł w półfinale biegu na 400 metrów. Trzy razy brał udział w Akademickich Mistrzostwach Świata. W Budapeszcie w 1949 zajął 4. miejsce na 400 metrów i zdobył brązowy medal w sztafecie wiedeńskiej (800-400-200-200 metrów). W Berlinie (1951) był brązowym medalistą w sztafecie 4 × 400 metrów, a w Budapeszcie w 1954 srebrnym medalistą na 400 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów.

Dwadzieścia razy zdobywał tytuł mistrza Polski: bieg na 200 metrów - 1952 i 1956 bieg na 400 metrów - 1948, 1949, 1951, 1952, 1953, 1954 i 1958 sztafeta 4 × 100 metrów - 1949, 1956 i 1958 sztafeta 4 × 200 metrów - 1949 sztafeta 4 × 400 metrów - 1949, 1956, 1957 i 1959 sztafeta olimpijska - 1949 sztafeta szwedzka - 1949 i 1950

Siedem razy był wicemistrzem Polski: na 200 metrów w 1951 i 1957, na 400 metrów w 1955, 1956 i 1957, w sztafecie 4 × 200 metrów w 1950 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w 1955.

Równolegle z karierą lekkoatletyczną rozpoczął działalność trenerską w Legii Warszawa. Wychował takich sprinterów, jak Stanisław Swatowski, Wiesław Maniak czy Edward Romanowski. Następnie był trenerem kadry narodowej na 400 metrów w okresie jej sukcesów na przełomie lat 60. i 70. Od 1972 pracował w Kanadzie, gdzie był m.in. głównym trenerem lekkoatletycznym reprezentacji (od 1976).